Re: Agjentet Me te famshem shqiptare

[Juѕт٠]

“Gaveta e Vjetër”

Ndue Zefi, me pseudonimin “Gaveta e vjetër”, mund të quhet padyshim si një nga agjentët më frutdhënës të Sigurimit të Shtetit në fund të viteve ‘40. I rekrutuar nga Sigurimi i Shtetit në vitin 1949, “Gaveta e vjetër”, me origjinë nga një fshat i Mirditës, dha një kontribut të madh në zbulimin dhe eliminimin e bandave diversante në atë kohë. I kamufluar si një anëtarët i këtyre bandave si dhe armik i pushtetit të asaj kohe, Ndue Zefi i dha Sigurimit të Shtetit informacion të shumtë në lidhje edhe me shërbimin sekret jugosllav që shërbente në ato anë. Gjithashtu, ai gëzonte besimin e Komitetit të Maleve, gjë për të cilën, falë besës që kishte dhënë, i kishte shpëtuar ata disa herë nga pritat dhe kurthet e forcave të ndjekjes. Por agjenti i shërbimit sekret do kishte një fund tragjik, pasi vetëm pak kohë pas rekrutimit të tij nga ana e Sigurimit të Shtetit ra viktimë e një skenari të UDB-së jugosllave që kishte zbuluar aktivitetin e tij të dyfishtë.

[Juѕт٠]

“Gjenerali”

“Gjenerali” ishte një agjent dopiorol. Ai e pranon këtë fakt edhe përpara “Sekretarit” (Hetuesit). Mendohet se pothuajse të gjithë agjentët e shërbimit tonë të fshehtë ishin të tillë. Ky person mbante lidhje me agjenturat jashtë shtetit. Gjatë Luftës Nacionalçlirimtare mbahej në lidhje nga misionarë të huaj, ndërsa pas çlirimit të vendit e mori në lidhje togeri francez Cochet. Ndërkohë, atij i kishin fiksuar, edhe disa takime të fshehta me majorin anglez Smith. Në këto kondita, siç del nga dosja, ai arrestohet në mënyrë sekrete dhe pasi zbërthehet si agjent i huaj, rekrutohet me material komprometues nga zëvendësministri, “gjenerali” dhe një nënkolonel e këshilltar jugosllav.

[Juѕт٠]

Gjon Gjinaj, “Munella”

Gjon Gjinaj ka qenë një nga agjentët shqiptarë që punonte për llogari të agjenturës italiane në fund të viteve ‘40. Ai ishte cilësuar si nj nga agjentët e tyre më të mirë dhe për këtë arsye ai ishte hedhur me parashutë më malet e Mirditës në vitin 1947, me detyrë krijimin dhe organizimin e bandave të armatosura për të rrëzuar regjimin komunist në vend. Ai veproi në atë periudhë së bashku me Alush Leshanakun, edhe ky një agjent i shërbimeve sekrete italiane. Por në vitin 1949, Gjon Gjinaj, ose i njohur ndryshe me pseudonimin Munella, së bashku me bandën e tij arrin të futet në kurth nga Sigurim i Shtetit. “Grupi Special” i krijuar nga Mehmet Shehu dhe i drejtuar nga Kadri Hazbiu arrin të kap Gjon Gjinajn, i cili më vonë ekzekutohet po nga ky grup.

[Juѕт٠]

Halit Bajrami

Padyshim është cilësuar si një nga agjentët më të mirët e Sigurimit të Shtetit. I arratisur nga Shqipëria në vitin 1950, Halit Bajrami mbante në atë kohë postin e zv/shefit të Sigurimit në Korpusin Ushtarak të Qarkut të Korçës? Gjatë kësaj kohe ai qëndroi në vende të ndryshme dhe së bashku me shokun e tij me të cilin u arratis, Sabaudin Haznedari, u rekrutuan nga shërbimet sekrete të huaja. Por gjatë kësaj kohe, si agjent i shërbimeve të huaja, Halit Bajrami i dërgoi informacion me shumë vlerë Sigurimit të Shtetit. Në vitin 1982 ai bëhet pjesë e grupit të Xhevdet Mustafës, që kishte marrë si detyrë eliminimin e Enver Hoxhës. Gjatë zbarkimit të grupit në Shqipëri, Halit Bajrami bën të mundur dekonspirimin e planit, duke bërë të mundur që anëtarët e tjerë të bandës së Mustafës të eliminoheshin. Pas kësaj ngjarje, Halit Bajrami dërgohet përsëri nga Sigurimi i Shtetit jashtë vendit.

[Juѕт٠]

Hamit Matjani

Drejtori i CIA-s në vitet ‘50, Allen Dulles i kishte vënë Hamit Matjanit nofkën “Tigri”. I cilësuar si një nga agjentët më të mirë shqiptarë që punonte për llogari të CIA-s, Matjani kishte arritur të realizonte shumë aksione në Shqipëri për rrëzimin e regjimit komunist. I larguar nga Shqipëria menjëherë pas ardhjes në pushtet të regjimit komunist, “Tigri” kishte arritur të desantonte në Shqipëri gati 26 herë. Kjo e kishte bërë atë që të quhej nga shërbimi sekret amerikan si njeriu më i zotë për të desantuar në Shqipëri. Në të gjitha rastet që ai kishte hyrë në Shqipëri, ishte futur nga toka nëpërmjet Greqisë. Herën e fundit që ai u fut në Shqipëri ai u hodh me parashutë nga ajri. Në vitin 1953, vetëm pak kohë pas zbarkimit në malet e Shëngjergjit në Elbasan, ai do kapej nga organet e Sigurimit pas kurthit që ata i kishin bërë me anë të radios ndërlidhëse. Ai u dënua me vdekje dhe u ekzekutua më 14 prill 1954.

[Juѕт٠]

“I penduari”

Ky ishte pseudonimi i një prej agjentëve me histori më paradoksale të Sigurimit të Shtetit. Ai kishte mbaruar me rezultate të shkëlqyera shkollën e larë për oficer dhe Akademinë Ushtarake në vitin 1962 dhe kishte arritur të bëhej komandant korpusi, por pas spiunimit të shokut të tij të ngushtë për një frazë, ishte dënuar me 15 vjet si armik i popullit. Në burg, pranon me vullnet të plotë të vihet në shërbim të organeve të Sigurimit si i penduar, për të shlyer fajin e bërë dhe e zgjedh edhe vetë pseudonimin e tij “I penduari”. Për 11 vjet, ndonëse agjent i Sigurimit, ai i është nënshtruar torturave çnjerëzore për të fituar besimin e të burgosurve, objekt i veprimtarisë së tij agjenturore. Për 11 vjet ai kaloi nga burgu në burg, gjoja me dënime disiplinore por në fakt me shërbime tepër speciale, të përgatitura me kujdes nga organet e specializuara të Sigurimit. Me përmbysjen e diktaturës, “I penduari” fiton statusin e të persekutuarit politik dhe emërohet në funksione të larta të shtetit.

[Juѕт٠]

“Hutini”

“Hutini” hyn në listën e atyre agjentëve që bëjnë historinë famëkeqe të Sigurimit të Shtetit. Ai ka qenë një personalitet në arenën e politikës shqiptare pas ‘90-ës. Agjenti i Sigurimit të Shtetit, ishte rekrutuar në vitin 1970 dhe kishte punuar për 10 vjet për këtë shërbim. Në dosjen e tij, që Nafiz Bezhani e citon me numër 17594, paraqitet edhe veprimtaria e këtij agjenti, i cili spiunonte edhe detaje nga më të vogla. “I tillë ishte për shembull një nga raportet e para për ushtar Njazinë, i cili ishte çuar natën, kishte kapërcyer gardhin e repartit dhe kishte shkuar në vreshtat e kooperativës, kishte ngrënë rrush dhe u kishte sjellë edhe shokëve”, shkuan në “Mëkatarë 2?, ish-kreu i Kontrollit të Verifikimit të Figurave. Pas ardhjes së demokracisë, “Hutini” emërohet në organet qendrore të vendit. Ndërkohë që ka informacione se ai ishte i përfshirë edhe në veprimtarinë e skemave piramidale.

[Juѕт٠]

Hysen Lepenica

Hysen Lepenica ka qenë një nga agjentët shqiptarë që punonte për llogari të CIA-s. Veprimtarinë e tij ai e kreu kryesisht në fund të viteve ‘40. Ku pasi ishin trajnuar nga oficerë të CIA, ai së bashku me disa agjentë të tjerë zbarkon në Shqipëri me detyrë për të rrëzuar regjimin e komunist. Ata zbarkuan në Grykën e Dukatit në tetorin e vitit 1948. Pasi nëndetësja doli në sipërfaqe, Hysen Lepenica, Zagoll Shena, Safet Kaba, etj. me anë të një varke gome iu drejtuan bregut. Por misioni i tij do dështonte për shkak se ranë pre e një kurthi të ngritur nga Sigurimi i Shtetit. Siç rezultoi më vonë, shkak për dështimin e tyre ishin informacionet që agjenti sekret Kim Filbi u kishte dhënë sovjetikëve në lidhje me misionin e tyre. Sovjetikët ua kishin dërguar menjëherë këtë informacion Sigurimit të Shtetit, të cilët kishin organizuar pritën.

[Juѕт٠]

Idriz Seiti, “Profesori”

Agjenti Idriz Seiti ishte anëtar i i “Grupit Special” të krijuar nga Mehmet Shehu dhe Kadri Hazbiu në vitet e para të pasçlirimit. Grupi kishte si detyrë zbulimin dhe eliminimin e të gjitha bandave diversante që vepronin në atë kohë në vend. I lindur në fshatin Çorrush të Mallakastrës, Idriz Seiti gjatë Luftës së Dytë Botërore u bashkua me forcat partizane dhe u dallua për trimëri dhe besnikëri ndaj Partisë. Për këtë arsye, menjëherë pas çlirimit, me krijimin e Sigurimit të Shtetit, duke qenë edhe mik i ngushtë i Mehmet Shehut, i cili në atë kohë ishte ministër i Brendshëm, emërohet anëtar i Grupit Special dhe iu vendos pseudonimi “Profesori”. Gjatë veprimtarisë së tij si agjent, “Profesori” luajti një rol të madh në kapjen dhe vjeljen e shumë informacioneve të agjentëve të shërbimeve të huaja. Pas vitit 1953, kohë kur u shkri dhe “Grupi Special”, Idriz Seiti fillon punë në Ministrinë e Brendshme. Por në vitin 1982, vetëm pak kohë pas vdekjes së Mehmet Shehut, ai arrestohet nga Sigurimi i Shtetit si agjent i shërbimeve të huaja.

[Juѕт٠]

Jonuz Mersini

Është cilësuar pa dyshim si një nga agjentët më të mirë të Sigurimit të Shtetit që ka vepruar jashtë vendit. Jonuz Mersini, i vendosur në Francë në vitet ‘50, arriti deri aty sa të punonte pranë mbretit Zog gjatë kohës së qëndrimit të tij në Francë. Gjatë kësaj kohe ai i dha Sigurimit të Shtetit informacione të shumta, duke bërë që shumë nga planet grupeve nacionaliste dhe legaliste për rrëzimin e regjimit komunist të dështonin. Në vitin 1952 ai u urdhërua në atë kohë nga Sigurimi i Shtetit dhe konkretisht nga kreu i tij, Kadri Hazbiu të eliminonte Ahmet Zogun. Por këtë mision ai nuk mund ta kryente dot. Më vonë, pas dekonspirimit të tij si agjent, ai kthehet në Shqipëri. Historia e tij i shërbeu më vonë edhe një shkrimtari të njohur të vendit tonë, i cili bëri nj libër që pati shumë sukses në atë kohë.

[Juѕт٠]

Koçi Xoxe

Ish-ministri i parë i brendshëm në qeverinë e sapokrijuar të pasçlirimit në vitin 1945, Koçi Xoxe vetëm katër vite më vonë u akuza si agjent i UDB-s jugosllave. Sipas dokumenteve të Sigurimit të Shtetit ai u ishte një nga agjentët më të fuqishëm të UDB-së dhe kishte arritur të krijonte një rrejt agjenturor shumë të madh për llogari të jugusllavëve. Koçi Xoxe lindi në vitin 1911 në Follorinë. Ai është themelues dhe kryetar i parë i Partisë Komuniste Korçë. Pjesëtar i mbledhjes themeluese të Partisë Komuniste Shqiptare, anëtar i Byrosë Politike dhe K.Q. të saj që nga krijimi. Anëtar i Shtabit të Përgjithshëm nga 10 korriku i vitit 1942. Pas çlirimit ai mori postin zv/kryeministrit dhe të ministrit të Brendshëm. Më 28 nëntor 1948, ai arrestohet me akuzën si agjent i jugosllavëve. Ai nuk e pranon kurrë akuzën dhe gjykata më pas e dënon me vdekje, pushkatohet në maj të vitit 1949.

[Juѕт٠]

“Kobra”

Është një nga agjentët shqiptarë me histori më interesante ndër figurat e Shërbimit Sekret. “Kobra” kishte luftuar me devotshmëri si partizan në kohën e luftës e më pas ishte vënë në shërbim të Sigurimit të Shtetit. Por jo vetëm të tij, por edhe të Shërbimit Inteligjent të Amerikës, pra të CIA-s. Në vitin 1949 ai ishte “arratisur” në Amerikë, ku u trajnua për dy vjet nga CIA. Ai kishte kryer ndërkohë Akademinë Ushtarake në Moskë, dhe kishte njohje me personalitete të KGB-së që kishin qenë pedagogët e tij atje. “Kobra” njihej si agjent shëtitës i CIA-s, me disa emra e funksione, me foto të ndryshme, herë me mjekër e mustaqe e herë i rruar, herë me kaçurrela brune, e herë biond e herë tullac. Një nga agjentët më profesionistë të Sigurimit të Shtetit dhe të CIA-s, u dënua nga të dyja shërbimet dhe qeveritë. Nga Partia e Punës u akuzua si tradhtar dhe si “shërbëtor i imperialistëve amerikanë”, ndërsa nga CIA, si agjent i Sigurimit. Ai burgoset nga kjo e fundit dhe kthehet në Shqipëri disa muaj para se të vdiste. “Kobra” kreu shumë funksione të suksesshme për llogari të Sigurimit dhe të CIA-s, duke u qëndruar besnik të dy këtyre shërbimeve.

[Juѕт٠]

“Koloneli”

“Koloneli” është cilësuar si një nga agjentët më mirë dopiorol të Sigurimit të Shtetit. I lindur në Elbasan në një familje patriotike ai u rekrutua nga shërbimi sekret britanik që në vitet ‘30 me rekomandim të Margaret Hazllëk. Gjatë luftës “Koloneli” u aktivizua me forcat partizane. Në sajë të intelektit dhe gjuhëve të shumta arriti të bëhej edhe përkthyesi i Enver Hoxhës gjatë takimeve të këtij të fundit me misionarët anglezë. Gjatë kësaj kohe ai filloi të punojë edhe për Frontin Nacionalçlirimtar. Pas çlirimit ai filloi të punojë për Sigurimin e Shtetit, duke bërë të mundur sjelljen e shumë informacioneve të vlefshme. Më pas ai dërgohet me detyrë nga Sigurimi i Shtetit jashtë vendit ku qëndron për një kohë të gjatë.

[Juѕт٠]

“Loro”

“Loro”, ishte një ish-oficer kufiri dhe komunist, i cili ishte nxjerrë në lirim “për mungesë vigjilence”, pasi në zonën e tij kufitare kishin kaluar kufirin diversantë pa u kuptuar nga nënreparti i tij. Më pas ai ishte kthyer në Tiranë, ku punonte si kasap. Sipas librit “Mëkatarë 3? të Nafiz Bezhanit, agjenti që pas përjashtimit nga partia ishte vënë nën funksion të shërbimeve të huaja. Ai ndihmoi këto shërbime për futjen e familjes Popa në vitin 1985 në ambasadën italiane. Një ngjarje e madhe kjo që shënoi krisjen e parë të shtetit shqiptar. “Loro” organizoi hyrjen e 6 vetëve të kësaj familjeje në ambasadën italiane në Tiranë.

[Juѕт٠]

Nikoll Mëlyshi

Padyshim që historia e familjes së Mëlyshajve është një nga më interesantet e shërbimeve sekrete. Rrallë mund të ndodhte që në një familje, i ati të shërbente për një agjenturë sekrete dhe i biri për një tjetër. Nikoll Mëlyshi, babai i Pal Mëlyshit ishte një nga agjentët më potentë të CIA-s në vitet ‘50. Ai ishte hedhur me parashutë nga CIA në malet e Mirditës dhe atje kishte arritur të krijonte një bandë me të cilën organizonte aksione të ndryshme kundër regjimit komunist. Por ndërkohë që ai punonte për CIA, i biri i tij, Pal Mëlyshi punonte si agjent i maskuar në Sigurimin e shtetit. Pas vrasjes së të birit, Nikoll Mëlyshi kthehet në Amerikë ku jetoi deri sa vdiq në vitin 1989.

[Juѕт٠]

Agjenti “Profesori”

“Profesori”, ishte një nga krerët e emigracionit shqiptar në Belgjikë gjatë kohës së regjimit komunist, por njëkohësisht ai ishte edhe një nga agjentët më të fortë të Sigurimit të Shtetit. Agjenti sekret ishte nga Elbasani dhe njihej si nacionalist. Rekrutimi i tij për llogari të Sigurimit të Shtetit ishte bërë nga Omer Nishani, i cili e kishte mik të ngushtë. Pas rekrutimit të tij, Sigurimi i Shtetit kishte bërë të mundur dërgimin e tij jashtë vendit dhe infiltrimin e tij në radhët e emigrantëve shqiptarë në Bruksel. Gjatë kësaj kohe ai i solli Sigurimit të Shtetit të dhëna shumë të vlefshme si për situatën e spiunazhit ashtu edhe për zhvillime të tjera me rëndësi. Të dhënat, “Profesori” i siguronte nga burime tepër sekrete dhe agjentë potentë, ku ndër ta shquhet edhe një senator amerikan.

[Juѕт٠]

Panajot Plaku

Panajot Plaku është akuzuar nga Sigurimi i Shtetit si agjent i UDB-s. Anëtar i Komitetit Qendror si dhe gjeneral i ushtrisë shqiptare, ndryshe nga miqtë e tij të ngushtë, Dali Ndreu dhe Liri Gega, të cilët u arrestuan dhe u dënuan si agjent të jugosllavëve, ai arriti të arratisej në Jugosllavi në vitin 1957, vetëm pak momente para arrestimit. Ata akuzoheshin se të tre se bashku punonin për llogari të shërbimeve sekrete jugosllave. Por, megjithëse arriti t’i shpëtonte arrestimit, Panajot Plaku nuk mundi t’i shpëtonte dot kurthit të Sigurimit të Shtetit. Vetëm pak kohë më vonë me anë të një agjenti të saj arriti të vriste në Jugosllavi ish-gjeneralin shqiptar, Panajot Plakun, të akuzuar si spiun i UDB-së jugosllave.

[Juѕт٠]

Sabaudin Haznedari

Ai ishte një nga anëtarët e grupit të Xhevdet Mustafës, të dërguar nga CIA për eliminim e Enver Hoxhës. Sabaudin Haznedari kishte lindur në Durrës dhe kishte qenë një njeri shumë aktiv gjatë Luftës Nacionalçlirimtare. Pas çlirimit ai mori disa poste drejtuese, por më vonë pas një konflikti me një nga krerët e partisë së këtij qyteti ai pushohet nga puna. Në vitin 1950 ai arratiset nga Shqipëria së bashku me një shokun e tij dhe vendoset në fillim në Greqi, më pas në Turqi e në fund në Itali. Gjatë kësaj periudhe ai rekrutohet nga shërbimet sekrete të huaja dhe fillon të punojë për ta. Në vitin 1982 ai zbarkon në Divjakë bashkë me Xhevdet Mustafën. Por vetëm pak orë pas zbarkimit, grupi i tyre zbulohet në qytetin e Rrogozhinës, dhe gjatë një përplajse me policinë Sabaudin Haznedari vritet.

[Juѕт٠]

Shemsi Aliaj

Agjenti sekret pranë ambasadës shqiptare në Romë konsiderohet si një nga rekrutuesit më të mirë të Shërbimit Sekret Shqiptar. Në pak vite ai arrin që në Romë, por edhe në Milano apo Bari, të ketë një rrjetë të gjerë informatorësh në radhët e zyrtarëve italianë, në duart e të cilëve qarkullonin të dhëna sekrete që i interesonin shtetit shqiptar. Si arritja më e madhe e Aliajt konsiderohet rekrutimi në vitin 1953 i shefit të Shifrës së Ushtrisë Italiane. Aliaj, pasi mëson se italiani ishte një pijedashës, i futet punës që edhe ai të mësonte pijen. Organizon një kontakt në pamje të parë të rastësishëm me italianin, dhe shpejt bëhen shokë të uiskit. Në gjendje të dehur ai arrin t’i marrë një firmë shefit të shifrës dhe më këtë dokument i bën presion derisa arrin ta rekrutojë. Materiali i parë i rëndësishëm në duar të shqiptarit ishte një film rreth 2 orësh i një stërvitjeje sekrete të NATO-s. Shemsi Aliaj u kap nga agjentët e Shërbimit Sekret Italian teksa ishte me dy nga bashkëpunëtorët e tij vendas. Ai u shpall “non grata” dhe u dëbua nga Italia. Llogaritet që në 4-5 vite ai të ketë rekrutuar rreth 25 bashkëpunëtorë në Itali.

[Juѕт٠]

Skënder Barçi

Skënder Barçi është një agjent i Sigurimit të Shtetit, i cili ka vepruar në vitet ‘60. Kryesisht veprimtarinë e tij ai e kreu në Jugosllavi, ku kishte për detyrë të mblidhte informacione sekrete mbi agjentë e UDB-së. Në vitin 1961, sipas disa dokumenteve jugosllave, ai arrestohet në qytetin e Shkupit nga shërbimet sekrete jugosllave. Kjo, pasi sipas tyre, Skënder Barçi kishte marrë si detyrë nga Sigurimi i Shtetit eliminimin e ish-gjeneralit shqiptar që tashmë jetonte në Jugosllavi, Panajot Plakut. Po sipas këtyre dokumenteve, Skënder Barçi gjatë marrjeve në pyetje kishte pranuar se punonte dhe se detyrën për eliminimin e Panajot Plakut ja kishte dhënë vetë ministri i Brendshëm i asaj kohe, Kadri Hazbiu. Më pas gjykata jugosllave e dënoi atë vetëm me gjashtë vite burg, më pas ai u rekrutua nga UDB-ja dhe punoi për llogari të tyre.

[Juѕт٠]

Taho sejko

Taho Sejko është cilësuar si koka e krijimit të “Grupit çam” i mbështetur dhe financuar nga shërbimi sekret grek. Ai madje, sipas Sigurimit të Shtetit, është edhe personi që kreu rekrutimin për llogari të shërbimeve sekrete greke të vëllait të tij më të vogël, gjeneralit të njohur, Teme Sejkos. I lindur në vitin 1912, në Filat të Çamërisë, në vitin 1920 familja e tij shpërngulet që andej dhe vendoset në Konispol, Sarandë. Ende nuk bëhet e ditur se si ai u rekrutua nga shërbimi sekret grek. Por sipas dokumenteve të Sigurimit të Shtetit, ai arriti të krijonte një grup agjenturor shumë të madh. Në vitin 1960 ai shkarkohet nga të gjitha postet e rëndësishme që mbante dhe arrestohet bashkë me vëllain e tij. Por ndryshe nga vëllai i tij, Teme Sejko, që i pranoi të gjitha akuzat si agjent i shërbimit sekret grek, Taho Sejko, sipas dokumenteve të atyre kohëve nuk e pranoi asnjëherë akuzën. Por megjithatë ata shpallen fajtorë, me akuzën e krijimit të grupit armiqësor çam dhe dënohet me vdekje.

[Juѕт٠]

Teme Sejko

Teme Sejko është quajtur nga Sigurimi i Shtetit si një nga agjentët më të rrezikshëm që kanë punuar për agjenturën greke. Madje, sipas Sigurimit të Shtetit, në bazë të dokumenteve dhe deklarimeve të ish-agjentit Teme Sejko, grupi i tij kishte si detyrë rrëzimin e regjimit të Enver Hoxhës. I lindur në vitin 1922, në Filat të Çamërisë, gjatë Luftës së Dytë Botërore ai ishte një nga themeluesit e çetës “Çamëria”. Pas çlirimit ai mori poste shumë të rëndësishme, madje ishte një nga gjeneralët e parë shqiptarë si dhe kundëradmiral i Flotës Shqiptare. Ai ishte rekrutuar për llogari të shërbimeve greke nga i vëllai i tij më i madh, Taho Sejko. Grupi i drejtuar prej dy vëllezërve u zbulua në vitin 1960, ku dhe u kryen arrestime të shumta. Sipas dokumenteve të Sigurimit të Shtetit, u arrestuan mbi 2 mijë vetë, kryesisht çamë, si anëtarë të grupit agjenturor, por me një urdhër nga lart u liruan të gjithë përveç 200 personave. Pas arrestimit, Teme Sejko i pranoi të gjitha akuzat për spiunazh. Ai u dënua me vdekje dhe u pushkatua po atë vit.

[Juѕт٠]

Xhevdet Mustafa

I arratisur nga Shqipëria në vitin 1964 në drejtim të Amerikës, Xhevdet Mustafa është njeriu që hyri si personi fundit që do desantonte në Shqipëri për të vrarë ish-diktatorin Hoxha. Gjatë qëndrimit të tij në Amerikë, Xhevdet Mustafës ishte rekrutuar nga shërbimet sekrete amerikane. Ai ishte shumë i njohur për forcën e tij fizike. Në shtator të vitit 1982 i nisur nga Brindizi i Italisë, Mustafa së bashku me 2 persona të tjerë zbarkon në plazhin e Divjakës. Detyra e tij ishte eliminimi i Enver Hoxhës. Por në fakt Xhevdet Mustafa nuk arrin të realizojë dot detyrën e tij, pasi plani dekonspirohet. Më 27 shtator 1982, pas dy orë luftimi, Xhevdet Mustafa vritet nga forcat e Sigurimit të Shtetit.

[Juѕт٠]

Zenel Shehu
Ai do mbahet mend si njeriu që bëri të mundur kapjen e Hamit Matjanit. Badigard i Ahmet Zogut dhe mik i ngushtë i Hamit Matjanit, ai rekrutohet nga CIA, me urdhër të mbretit për të desantuar në Shqipëri. Detyra e tij ishte t’i paraprinte mbërritjes në vend të grupeve të tjera diversante. Zenel Shehu zbarkon në Shqipëri në vitin 1952, por shumë shpejt ai do kapej nga shërbimi sekret shqiptar. Më pas nëpërmjet tij ata realizojnë kapje edhe të 13 grupeve të tjera me anë të radiolojës. Duke qenë mik i ngushtë i Hamit Matjanit, ai e detyron këtë të fundit të zbarkojë në Shqipëri, duke i paraqitur një situatë tjetër në vend. Pas kësaj, në vitin 1953, Matjani zbarkon në Shqipëri dhe kapet menjëherë nga Sigurimi i Shtetit, kurse Zenel Shehu kishte vetëm pak ditë që ishte vrarë.

[Juѕт٠]

“Vogëlushi”

Edhe peshën e ka pasur të vogël tek Sigurimi i Shtetit, por kjo detyrë ia komplikoi atij gjithë jetën. Me të tillë pseudonim iu shfaq Nafiz Bezhanit dosja e një ambasadori, që duhej t’i kontrollonte figurën. Në librin “Mëkatarë” shpjegohet se “vogëlushi” u fut në Sigurim me premtimin se do i jepnin bursë për të filluar studimet e larta, një hile që përdorej shpesh për të rekrutuar të rinj në Sigurim. Ai pranoi, dhe me vajtjen me studime në Francë, me misionin që të raportonte për çdo sjellje të shokëve të tij që studionin atje, veçanërisht për veprimet e tyre në përkrahje të kulturës perëndimore. Ai bie në dashuri atje me një franceze. Për këtë, Sigurimi i preu bursën e përjashtoi nga radhët e veta duke e akuzuar rëndë për marrëdhënie intime me një agjente të shërbimit të huaj. Ai vëzhgohej për çdo veprim të tij me kontrollin 2/A, që do të thotë vëzhgim gjatë 24 orëve. Një rast që tregon fare mirë paradoksin e të qenit agjent dhe i persekutuar.

[Sponsored content]