Re: Frederik Rreshpja

[Juѕт٠]

Ave, nëna ime!

Rri në shi. Kjo është e vetmja gjë që dua.
Ç’është ky? Pyesnin pikat e shiut mbi ballin tim
Kështu kam dëgjuar zërin e shiut
Një ditë vere rrëzë lisit plak
Te porta lënë hapur për zogjtë.
Ah, kur isha i ri dhe i bukur kujtonja
se tërë shirat e botës binin për mua
po tani që kanë kaluar kaq shumë vite
e di se s’ka asnjë kuptim që bie shi
Iku dhe nëna ime nën një shi prej mermeri
nga arkeologjia e perëndive që rrëzoheshin
Ave, nëna ime!
Vetëm tek ti kam besuar
Zot tjetër nuk kam patur kurrë. Amen!

[Juѕт٠]

Dashuri e humbur

Dola nga guernika e kësaj nate
I vrarë egërsisht,
Kali i zi i pikëllimit
Në shtegun e vjetër më priste.

Kali i zi i pikëllimit ç’më rrezoi
Dhe rashë si në ballada;
Gdhendur në gravurat e vjetra,
Përmbys mbi shqytin e natës.

I vrarë nga një pranvere e kotë,
Braktisur nga bota e tërë,
Vetëm kali i zi i pikëllimit vjen rrotull
Dhe qan për të zotin e vjetër.

[Juѕт٠]

Arlekinet

Ikën arlekinët e trembur nën çatinë e përrallës
Kur putha për herë të parë.

Qau vajza e vogël: por kushedi
Ndofta qante fëminia. Në kopësht
Nga dritarja e përrallës, arlekinët
Vështronin të trishtuar, tërë lotë.

Nuk desha t’i tremb arlekinët e mirë,
Nuk desha por nuk bëj ndryshe
Si nën çdo mollë, bile nën çdo dru
Kurdoherë një Evë më priste.

[Juѕт٠]

Miting per Enver Hoxhen

Ulerijne servilet dhe injorantet: hosana!
Turma pa tru te bie nder kembe.
Si popull i mallkuar, fisi i arberit,
i bie ne gjunje urdherit tend.

Asnjeri s'e sheh gjakun qe rrjedh.
Anes tribunes, si lume.
Fantazmat e martireve qe ti vrave,
deshperohen mbi kokat e turmes.

Por do te vije nje dite kur bronxin tend,
turma do t'a shqyeje me egersi.
Dhe do gdhende, per mallkim,
bronxin e ndonje diktatori te ri.

1982

[Juѕт٠]

Peisazh pa ty

Qan era ne kallamishte me dhembje,
trishtohet per femijet e vet.
Hene e arte mesdhetare,
si zemra ime rri varur mbi pemet.

Gjethe te verdha rrezohen nga rete e vjeshtes.
Dikush po iken, por tere keto shira,
jo, nuk bien per nje ndarje te thjeshte.

Dritat e portokalleve i lekund era ne muzg,
mbi detin tere vale.
O palma,
per ke festojne keto portokalle?

[Juѕт٠]

Deklarate shtypi

Skllever mosmirenjohes, ju deri dje
te kembet e diktatorit jeni shtrire,
dhe me keni quajtur mua skandaloz
per fjalen time te lire.

Enveri leshonte urdher-vdekje,
por prangat m'i keni vene ju.
Tani shkruani per mua parrulla neper gazeta
dhe i varni si prangat neper mure.

Skllever mosmirenjohes dhe te marre,
kopè hipokritesh servile;
Une muret dhe prangat i peshtyj,
une kam lindur skandaloz dhe i lire!

[Juѕт٠]

Deklarate shtypi

Skllever mosmirenjohes, ju deri dje
te kembet e diktatorit jeni shtrire,
dhe me keni quajtur mua skandaloz
per fjalen time te lire.

Enveri leshonte urdher-vdekje,
por prangat m'i keni vene ju.
Tani shkruani per mua parrulla neper gazeta
dhe i varni si prangat neper mure.

Skllever mosmirenjohes dhe te marre,
kopè hipokritesh servile;
Une muret dhe prangat i peshtyj,
une kam lindur skandaloz dhe i lire!

[Juѕт٠]

Fati im

Nje ujvare e vogel vetmon lart ne mal
dhe luan me ylberet.
Mjegulla e holle, ndane dritares sime,
qan me lote shiu.

Shpirti i vjeshtes, ne shkretetiren e gurit,
ulerin i trishtuar.
Vdekja e ylbereve me ra ne qiell
dhe vdekja e gjetheve ne duar.

Tere shtegetaret po ikin, ti zog, mos shko!
Te gjithe e kemi nga nje palme qe diku na therret
prandaj udha e vjeter rri varur mbi shkrepa,
si patkoi i fatit tek dera e kenges.

[Juѕт٠]

Barbaret

Barbaret iken. Po nga vane? Askush nuk i pa.
Asnjeri nuk e di nga shkuan.
Mirepo barbaret ishin.
Te vraret jane aty, por barbare, thone, nuk ka patur kurre.

Po kuja e atij mengjesi me te renet mes xhadese?
Kur erdhi nata, nje hene e trishtuar
ne llambadhen e saj mblidhte shpirtrat ne ajer.
Tymi i zi mbi uzinat dhe fshatrat e shkaterruara,
mijera rrenime barbaresh.
E megjithate, thone, barbare nuk ka patur kurre.

Atehere pame njeri-tjetrin ne sy
dhe e kuptuam qe barbaret ishim vete.
Ah, prandaj asnjeri nuk e diti nga shkuan barbaret?!

Mirepo barbaret ishin, ose, te pakten duheshin shpikur.

[Juѕт٠]

Partitshmeria

Neper portat e partive rrine komunistet e djeshem,
me mesojne mua kush eshte Marksi.
Neper emblemat aty-ketu,
bronxi i thyer i Enverit shfaqet.

Komunistet e djeshem me tituj
te fituar ne luften e klasave,
me mesojne mua c'do te thote disidence,
me mesojne mua c'jane prangat.

Komunistet e djeshem, telefonat e djeshem,
veturat e djeshme lyer me boje.
Kaloj para portave te partive i menduar,
me buken e dites ne dore.

[Juѕт٠]

Lideret

"Qe 60 vjet nuk ka asnje stine te re", - thane luanet,
dhe fjeten perseri me mendimin
qe dikush po i skalit ne mermerin e qiellit.

Luane te degjeneruar dhe fals,
me tru sa nje zog debore,
pas tri ditesh zene dhe ulerijne,
aq sa zgjat dhe zemerimi i Driteroit.

Hosana! O horra butaforike,
kendoj lavdine tuaj te pjerdhur.

[Juѕт٠]

Juda

Kur nxori dosjet, ne prisnim ate: shpaten,
shamine e Desdemones ose asprat.
Alo, Troja?
Rri ne tere kolltuket si Ulisi ne barkun e kalit.

C'eshte ky njeri i pavdekshem si Krishti?
Nuk ka per t'u kryqezuar kurre ky njeri?

[Juѕт٠]

Profetet e rreme

Dhe kemi qene tmerresisht te persekutuar,
dhe jemi biblike me biografi te mire.

Mjere ju po i besuat cdo te kryqezuari!

Dhe vetem ne mund t'u cojme ne parajse.
N.q.s. s'na besoni, ne mund te marrim edhe masa,
injorantet e dreqit!
Amen!

[Juѕт٠]

Skllavi i maureve

Te mallkuarit e reres fshine thikat
dhe iken me turbanet tere gjak.

Shtrire si perendia i shkretetires,
une jam zezaku i bukur
i komunizmes.
Era vuri pellembet dhe zuri vajin
mbi koken time qe Zoti e gdhendi me hir.

E fundit erdhi vdekja dhe me hoqi prangat:
Tani, o njeri, je i lire!

Tutje prisnin lideret demo-socialiste:
Tani erdhi ora te vdes perseri, mendova.

[Juѕт٠]

Aspekt

Natyrisht, gjakataret koha i le pas dore.

Vijne Homeret dhe luftojne me njeri-tjetrin.
Pandehin se vriten per lavdine e Iliadave.

vazhdon.. 2

[Juѕт٠]

Ja dhe mrekullia e kenges u prish;
Shiu u kthye te qielli i vet,
zogjte u kthyen te Afrika,
perrenjte iken te shtepia e ujrave,
gjethet vizatuan vjeshten te veriu.

U kthyen motivet te bota,
po une c'te bej ne kete nate
qe i humbi lumi dhe hena?

Mrekullia e kenges, e vrare
me thiken e luftes se klasave.

[Juѕт٠]

Nena

Ka filluar te plaket nena. Fytyra e saj po mbulohet me rrudha.
Po mbulohet me nje pleqeri te bukur.
C'eshte keshtu kjo rrjete qe hedh koha mbi nenen time?

Dhe duart qe me mbanin mua, tani jane renduar.
Po s'ka gje. Nga shpirti i saj
zgjaten duar te tjera qe me mbajne pezull.

Ecen ngadale neper dhome.
Nganjehere me pyet per librat qe po shkruaj,
por s'me ka pyetur kurre pse s'kam shkruar gje per te.

Se nena di:
Fjalen e pare ne kete bote ia kam thene asaj.
Dhe fjalen e fundit ne kete bote asaj do t'ia them.

[Juѕт٠]

Dhembje

Ngjitet malli neper rrenje dhe behet lule.
O druri i qershise qe te mbolli nena ime,
une jam vellai yt!
Te dy me duart e saj na perkundi ajo:
Rritu, rritu o biri im!
Rritu, rritu o druri i qershise!

Eh, nena ime nga njera klase tek tjetra:
-Bir jane zemeruar perendite.
Sa mire kur ishit te vegjel
dhe i faleshit tok Shen Merise.

Perkund era pikellimin e luleve,
a ndoshta duart e nenes vizatuar ne ere.
Rritu, rritu druri i qershise!
Une s'kam per te lulezuar me...

[Juѕт٠]

Kenga e fundit

Me rri nen yjet me shpaten e ndarjes ne dore;
A mos valle kerkon t'a vrasesh kete nate?

Shkoi dhe marsi i kesaj nate!
Jo, ne kete bote nuk do kete me mars.

Me rri me shpaten e luftes se klasave ne dore.
Nata e prere ra tek kembet e mija,
dhe shpirti i henes kullon yje si teh celiku.

Pranvera qe rron mbi shelgjet,
vdes dhe shnderrohet ne vjeshte.

[Juѕт٠]

Duke ecur

Duke ecur ne ajer, atehere kur vdesin ngjyrat
mbi gjunjet e muzgut;
Duke ecur mbi rete atehere kur vdesin shirat,
duke ecur mbi ujra kur vdes anija e bardhe,
ngarkuar me tere trishtimin e botes,
dite e nate si cifuti i shkretetires...

Duke ecur, stapin e harrova tek nje mjegull,
apo ne kopshtin e femijerise,
ku barisnin te vdekurit dhe ngrohnin duart
mbi flaket e trendafilave.

Ishte nje kohe kur pranvera vinte vetem per mua,
por duke ecur e ecur trendafilat u vyshken;
Tani ka kohe qe pranvera nuk vjen me.

Duke ecur e duke ecur,
kam per te arritur atje prej nga u nisa,
me shenjat e gozhdeve ne duar;
O Zot, c'qe ky vrapim i cmendur ne ate planet te larget,
mbushur me pretoret komuniste?

[Juѕт٠]

Nenes

Nena ime, ti dhembje e pashuar,
ka kaq vjet qe rri ne dhe te zi;
Edhe yt bir, sic duket, se shpejti,
do t'a lere kete bote, nene, e di.

S'me vjen keq qe iki keshtu,
se asnjehere i lumtur s'kam qene,
vec ne pyjet ku xhindet vallezojne
rreth drureve te galvanizuar me hene.

Shkoj te lumi ku qajne ciganet
per rerat e largeta me drite.
Por perse dreqin jam gatuar keshtu,
te grindem me te tera qeverite?

Nene, nuk kam qene ne faltore kaq vjet,
por do t'i lutem Shen Merise per ty;
Eh, mundet qe dhe mua ndokush
do ma gdhendi mbi krye nje kryq.

[Juѕт٠]

Vendlindja e nenes

Atje hena ngre shkalle drite mbi gremina.
Atje ngjitet zemra ime,
bere prej druri te lahutes.

Atje kam nje dege lisi,
torben e kengeve te mia.
Stapi ne udhe me humbi
dhe lulezoi prane nje perroi.

Pashe feminine e nenes sime
ruajtur ne pasqyrime krojesh,
kenget e rinise se saj,
shnderruar tashme ne ere.

[Juѕт٠]

Elegji per nenen

Nje avion iken tutje permes mjegullave,
si fatkeq i perzene nga selia e dritave.
Ah, ku ke rene keshtu, ku je tretur?
Ka mbire bari nga syte e tu,
ka mbire bari nga zeri yt.

Nga kodrat po vjen nata duke u lutur per ty.
Eshte koha kur hijet bien me gju,
e ti rrin aty nen toke,
te mermer' i rrezuar i perendive...

Tani qe ti nuk je, dafina nuk gjelberon me,
vetem zeri im i djalerise jehon mbi gjethet e verdha,
e dafina vendos kurora mbi lavdine e muzgut.

Ishte nje bote e tere kur ishe ti,
por erdhi kjo vetmi e madhe qe fshin gjithcka;
Tani vetem ne horizont
bejne kryq vetetimat dhe nxjerrin thikat.

Ah, ku ke rene keshtu, ku je tretur!
Nene, nene, do te vijne deborat,
do te bien mbi barin qe ka mbire nga zeri yt...

[Juѕт٠]

Kjo pranvere

Eja me mua ne kopesht.
Tani qe dimri iku dhe tere deborerat kane rene,
nga druret zbresin ca statuja ajri
dhe celin syte e luleve qe flene.

Por tani qe nena nuk eshte,
hapen dyert e hijeve e dalin perendite ilire,
me turite e prera nga mjegullat e lashta...
E trendafilat jane mbyllur ne pikellimin e vet.

Eja te dalim ne kopesht,
por nena nuk eshte me!

[Juѕт٠]

Zemra ime

Ne asnje dore te botes nuk me ze gjumi.
Isha mesuar me koken ne duart e tua.
E ke ditur qe kam dicka nga deti;
Breg me breg dhe gjumi nuk me ze.

Dua te shtrihem dhe te vdes,
po vjen ti dhe nga balta me ngre.

Kur male te tera dot s'na ndane,
si do ndajne dy grushta dhe?
Ah, isha mesuar me koken ne duart e tua,
tani dhe brigjet me gjumi nuk i ze.

[Sponsored content]