Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
Faqja 1 e 4
Faqja 1 e 4 • 1, 2, 3, 4
Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
PA TY
Pa ty
kenga e zogut
me duket vaje kukuvajke
shpirti sa nuk pelcet në heshtje
yjet duken si plage te pergjakura.
Pa ty
Vullkaneve u shperthen magma e kallur
e unë
një copë guri në shkretirë.
Pa ty
vetem une
muk di me cilin ngjyre
ta ngjyrose vetmine.
Pa ty
Jam vetem unë
duke e pritur
një yllë nëpër terr.
Të kërkova
te Drini i bardhe
në ujin si loti
shpirti i vrarë nga dhimbja
mu bë dallgë.
Zog pa fole mbeta
algat e bleruara u thane
qyqe rremi
duke te pritur
kur ktheheshe nga harrimi.
PA TY
Pa ty
kenga e zogut
me duket vaje kukuvajke
shpirti sa nuk pelcet në heshtje
yjet duken si plage te pergjakura.
Pa ty
Vullkaneve u shperthen magma e kallur
e unë
një copë guri në shkretirë.
Pa ty
vetem une
muk di me cilin ngjyre
ta ngjyrose vetmine.
Pa ty
Jam vetem unë
duke e pritur
një yllë nëpër terr.
Të kërkova
te Drini i bardhe
në ujin si loti
shpirti i vrarë nga dhimbja
mu bë dallgë.
Zog pa fole mbeta
algat e bleruara u thane
qyqe rremi
duke te pritur
kur ktheheshe nga harrimi.
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
HIJA E ZEZE
Kurr mos me thuaj as urate
me gjuhen e djallit,
E endrrat le te përkundën
Të pa fjetura nëpër furtuna.
E kam nënshkruar
edhe vdekjen
krejt njësojë është
kur vrasin lugeterit.
Kur të vdesë
Mi këpusni zingjirët
I vdekur bile
Të jetojë pa pranga..
Kurr mos me thuaj as urate
me gjuhen e djallit,
E endrrat le te përkundën
Të pa fjetura nëpër furtuna.
E kam nënshkruar
edhe vdekjen
krejt njësojë është
kur vrasin lugeterit.
Kur të vdesë
Mi këpusni zingjirët
I vdekur bile
Të jetojë pa pranga..
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
BUZEQESHJET E SKAMNORES
Sa dimer i eger sivjet
në duart e mëdhiera
I' a lashë një buk,
Më urojë për arat, parmenden, farën...
Blerinës me blerimin e kallur
I fala një luledielli,
Më urojë
për dritën e syve.
Kur i dhashë një laps
E pikturoj
diellin në lindje,
Sikur u ngohë dhe buzëqeshi.
Një brushë dhe nje leter ia dhashë
Eh sa bukur i pikturojë:
Në qepë dhe kripë deti,
një bukë misri e pjekur
sofrën pre guri.
Sa dimer i eger sivjet
në duart e mëdhiera
I' a lashë një buk,
Më urojë për arat, parmenden, farën...
Blerinës me blerimin e kallur
I fala një luledielli,
Më urojë
për dritën e syve.
Kur i dhashë një laps
E pikturoj
diellin në lindje,
Sikur u ngohë dhe buzëqeshi.
Një brushë dhe nje leter ia dhashë
Eh sa bukur i pikturojë:
Në qepë dhe kripë deti,
një bukë misri e pjekur
sofrën pre guri.
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
LIMAN ZOGAJ
Në kuadër të veprimtarisë kulturore te qytetit Essen-Werden në muajin qe shkoi, Theater im Werden - inskenoi dramën "Trojanet" te autorit më të moderuar te klasikëve grek, Euripidit, me regji të z. Manfred Braumann.
Si veprimtari kulturore ndoshta edhe nuk do të ishte shumë e rëndësishme për publikun shqiptar sikur mos te ishte
1) Rrëfimi pas rënies se Trojës, qe lidhet me paraardhësit tanë pellazgo-Ilirë dhe migrimi i tyre edhe nëpër tokat ilire dhe me gjerë, dhe
2) Sikur njërin ndër rolet kryesore te kësaj shfaqje(Menelau) të mos i ishte besuar një artisti dhe krijuesi shqiptar, zotit Liman Zogaj.
Para se te ndalemi të kjo dramë të ju përkujtoj se z. Liman Zogaj nuk e ka për të paren here qe paraqitet në skenat e teatrit gjerman këtu ku jeton ne Essen-Werden, edhe vitin e kaluar në komedinë e Hugo von Hofmannsthals ” Der Unbestechliche” gjithashtu ne regji te z. Manfred Braumann z. Liman Zogaj u dallua me lojën brilante dhe u lavdërua nga shtypi gjerman i qytetit të Essenit.
Në kuadër të veprimtarisë kulturore te qytetit Essen-Werden në muajin qe shkoi, Theater im Werden - inskenoi dramën "Trojanet" te autorit më të moderuar te klasikëve grek, Euripidit, me regji të z. Manfred Braumann.
Si veprimtari kulturore ndoshta edhe nuk do të ishte shumë e rëndësishme për publikun shqiptar sikur mos te ishte
1) Rrëfimi pas rënies se Trojës, qe lidhet me paraardhësit tanë pellazgo-Ilirë dhe migrimi i tyre edhe nëpër tokat ilire dhe me gjerë, dhe
2) Sikur njërin ndër rolet kryesore te kësaj shfaqje(Menelau) të mos i ishte besuar një artisti dhe krijuesi shqiptar, zotit Liman Zogaj.
Para se te ndalemi të kjo dramë të ju përkujtoj se z. Liman Zogaj nuk e ka për të paren here qe paraqitet në skenat e teatrit gjerman këtu ku jeton ne Essen-Werden, edhe vitin e kaluar në komedinë e Hugo von Hofmannsthals ” Der Unbestechliche” gjithashtu ne regji te z. Manfred Braumann z. Liman Zogaj u dallua me lojën brilante dhe u lavdërua nga shtypi gjerman i qytetit të Essenit.
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
SHTIGJET E DRITËS - LIMAN ZOGAJ
ANAMNEZË BURGU
Emri i babait të pushkatuar
Histori luftë beteja gjak
Baba e breza
Kërkonin liri.
Jeta e shkrehur nëpër ferr
Burgu përroskë gjaku
Gjaku oqean nga lumi i kuq
As gurrat e përgjakura nuk shterën.
I burgosuri uron
Të mos i ndryshkën prangat
ANAMNEZË BURGU
Emri i babait të pushkatuar
Histori luftë beteja gjak
Baba e breza
Kërkonin liri.
Jeta e shkrehur nëpër ferr
Burgu përroskë gjaku
Gjaku oqean nga lumi i kuq
As gurrat e përgjakura nuk shterën.
I burgosuri uron
Të mos i ndryshkën prangat
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
BURGU
Aty nuk dihet
As fillimi
As fundi
Aty nëpër vetmi
Herë e kërkon
Biografinë e ferrit
Herë livadhet e shkreta
I mbjell me luledielli.
Në burg
As këngë zogjsh
Vetëm krrokatë shpendkeqsh
Vetëm korbat këndojnë
Aty ag e terr
Vdekja rri
Sy me sy
Me ty
Aty nuk dihet
As fillimi
As fundi
Aty nëpër vetmi
Herë e kërkon
Biografinë e ferrit
Herë livadhet e shkreta
I mbjell me luledielli.
Në burg
As këngë zogjsh
Vetëm krrokatë shpendkeqsh
Vetëm korbat këndojnë
Aty ag e terr
Vdekja rri
Sy me sy
Me ty
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
PRAPA GRILAVE
Kur më burgosën
As nuk gjëmova
As nuk vajtova
Shikimi përbirohej
Pas grilave të ndryshkur
Kur m’i vunë prangat
Akulli nën këmbë
Si pasqyrë e thyer
Ma ruante portretin
E plagosur keq
Hermetikisht i mbyllur
Mbeta në errësirë
E sytë e mi të shkrumbuar
Kërkonin një copë diell
Kurrë s’u përkula
Prapa grilave
Qëndrova drejt
Qëndrova vertikalisht
Kur më burgosën
As nuk gjëmova
As nuk vajtova
Shikimi përbirohej
Pas grilave të ndryshkur
Kur m’i vunë prangat
Akulli nën këmbë
Si pasqyrë e thyer
Ma ruante portretin
E plagosur keq
Hermetikisht i mbyllur
Mbeta në errësirë
E sytë e mi të shkrumbuar
Kërkonin një copë diell
Kurrë s’u përkula
Prapa grilave
Qëndrova drejt
Qëndrova vertikalisht
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
SIZIFI GURI DHE SHKRETETIRA
Sizif
Merre një guri në qafë
Nga ato piramide të thyera
Dhe vëre në maje të shkretëtirës
Edhe Detin e Zi
Kaloje në stilin “dallëndyshe”
Sizif
Me guri në qafë
As hero i shkretëtirës
As dallëndyshe e balsamosur mbi valë
Zog i ngrirë në stinë.
Ky është fillimi
I fundit tënd tragjik
Sizif
Merre një guri në qafë
Nga ato piramide të thyera
Dhe vëre në maje të shkretëtirës
Edhe Detin e Zi
Kaloje në stilin “dallëndyshe”
Sizif
Me guri në qafë
As hero i shkretëtirës
As dallëndyshe e balsamosur mbi valë
Zog i ngrirë në stinë.
Ky është fillimi
I fundit tënd tragjik
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
DUROVA
Dhe durova
Jo pse u besoja lugetërve
Dhe durova
Ushunjëza të uritura më trembnin
Dhe durova
Edhe pse isha i lidhur me zinxhir
Dhe durova
Jetën në pranga që herrte buzëqeshje
Dhe durova
Deri në agun me rreze të pavarësisë
Dhe durova
Jo pse u besoja lugetërve
Dhe durova
Ushunjëza të uritura më trembnin
Dhe durova
Edhe pse isha i lidhur me zinxhir
Dhe durova
Jetën në pranga që herrte buzëqeshje
Dhe durova
Deri në agun me rreze të pavarësisë
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
TORZO
„Lisin më se miri e çan pyka e vet“
Populli
Athua populli im
Je lis i prerë
Pesë gjymtyrët
T’i paskan bërë pyka
Ta paskan shëmtuar bukurinë
Krejt trupin torzo ta paskan bërë
Edhe në grykat e maleve
T’i paskan bërë digat prej betoni
Të mos e vërshosh botën
Sa bukur do të të rrinë gjymtyrët
Kur ta ndërrosh trupin tënd
Dhe të bëhesh më i madhi Atdhe
„Lisin më se miri e çan pyka e vet“
Populli
Athua populli im
Je lis i prerë
Pesë gjymtyrët
T’i paskan bërë pyka
Ta paskan shëmtuar bukurinë
Krejt trupin torzo ta paskan bërë
Edhe në grykat e maleve
T’i paskan bërë digat prej betoni
Të mos e vërshosh botën
Sa bukur do të të rrinë gjymtyrët
Kur ta ndërrosh trupin tënd
Dhe të bëhesh më i madhi Atdhe
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
VARRI I RI
Mos e hapni atë varr
A e shihni
Sa bukur ka bleruar fusha.
Mos ia varrosni buzëqeshjet
Se lotët nga dhimbja
I shpërthejnë digat e Detit të Zi
Mos e varrosni atë meteor
Nëna
E kërkon me një kandil
Nëpër errësirë
Dhe mallkon vetminë
Nusja e përlotur
E djeg vellon e bardhë
Stalaktitet dhe stalagmitet
Lot pikojnë
Mos e varrosni atë yll
Se fëmijëve u kallën lojërat
Nëpër natë
Mos e mbuloni me dhe atë djalë
Se me pat ftuar për tridhjetë pranverat
Që i paska zënë pikëllimi.
Mos e hapni atë varr
A e shihni
Sa bukur ka bleruar fusha.
Mos ia varrosni buzëqeshjet
Se lotët nga dhimbja
I shpërthejnë digat e Detit të Zi
Mos e varrosni atë meteor
Nëna
E kërkon me një kandil
Nëpër errësirë
Dhe mallkon vetminë
Nusja e përlotur
E djeg vellon e bardhë
Stalaktitet dhe stalagmitet
Lot pikojnë
Mos e varrosni atë yll
Se fëmijëve u kallën lojërat
Nëpër natë
Mos e mbuloni me dhe atë djalë
Se me pat ftuar për tridhjetë pranverat
Që i paska zënë pikëllimi.
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
I DEHUR
Një natë dimri
Kam pirë
Raki rrushi
Derisa janë dehur
Edhe zanoret e vargut.
Pa ekuilibrin e eshtrave
Kam fjetur skaj një lisi
Dhe kur jam zgjuar
Më thanë
Ke munguar pa leje
Një natë dimri
Kam pirë
Raki rrushi
Derisa janë dehur
Edhe zanoret e vargut.
Pa ekuilibrin e eshtrave
Kam fjetur skaj një lisi
Dhe kur jam zgjuar
Më thanë
Ke munguar pa leje
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
VALLËZIMI ME SHTRIGA
Le të pëlcasin
Daullet e harrimit
Loja me shtriga
Është dasma
Buzë varrit të shembur.
Më mirë vallëzo
Me hijen e trupit tënd
Edhe kur përkulesh
Edhe kur trembesh
Rri vertikalisht i pa shtangur
Le të pëlcasin
Daullet e harrimit
Loja me shtriga
Është dasma
Buzë varrit të shembur.
Më mirë vallëzo
Me hijen e trupit tënd
Edhe kur përkulesh
Edhe kur trembesh
Rri vertikalisht i pa shtangur
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
SKULPTURË E GJALLË
Një kurm pa dhënë shpirt
Në mes të shkretëtirës
Lidhur për trungun
E vidhit të thatë
A janë gjymtyrë
A skulpturë e sakatuar
Nga shpata e xhelatit?
Një kurm pa dhënë shpirt
Në mes të shkretëtirës
Lidhur për trungun
E vidhit të thatë
A janë gjymtyrë
A skulpturë e sakatuar
Nga shpata e xhelatit?
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
PAK DRITË
Të marrtë djalli
Të marrtë
U verbove nëpër terr
Edhe mua m’i fike
Kandilat e dritës
Sa keq
Tash edhe ylberin e gjuan
Me gurë rrufesh mali
Mirë e di
Edhe unë vdes
Në terr
Andaj dua
Pak dritë
Të marrtë djalli
Të marrtë
U verbove nëpër terr
Edhe mua m’i fike
Kandilat e dritës
Sa keq
Tash edhe ylberin e gjuan
Me gurë rrufesh mali
Mirë e di
Edhe unë vdes
Në terr
Andaj dua
Pak dritë
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
Pa ty
Vullkaneve u shperthen magma e kallur
e unë
një copë guri në shkretirë.
Pa ty
vetem une
muk di me cilin ngjyre
ta ngjyrose vetmine.
Pa ty
Jam vetem unë
duke e pritur
një yllë nëpër terr.
Të kërkova
te Drini i bardhe
në ujin si loti
shpirti i vrarë nga dhimbja
mu bë dallgë.
Zog pa fole mbeta
algat e bleruara u thane
qyqe rremi
duke te pritur
kur ktheheshe nga harrimi.
Vullkaneve u shperthen magma e kallur
e unë
një copë guri në shkretirë.
Pa ty
vetem une
muk di me cilin ngjyre
ta ngjyrose vetmine.
Pa ty
Jam vetem unë
duke e pritur
një yllë nëpër terr.
Të kërkova
te Drini i bardhe
në ujin si loti
shpirti i vrarë nga dhimbja
mu bë dallgë.
Zog pa fole mbeta
algat e bleruara u thane
qyqe rremi
duke te pritur
kur ktheheshe nga harrimi.
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
LOTI
Në syrin tënd të zi
Jam dritë
Jam loti i djegur.
Në buzëqeshjen tënde
Jam nektar
Buqetë dashurie.
Në plagën tënde
Jam dhimbje
Jam shpirti i plagosur.
Në syrin tënd të zi
Jam dritë
Jam loti i djegur.
Në buzëqeshjen tënde
Jam nektar
Buqetë dashurie.
Në plagën tënde
Jam dhimbje
Jam shpirti i plagosur.
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
DHIMBJA
Më thanë
Ka vdekur Mimoza
Unë nuk qava.
Më thanë
Sot bëhet varrimi
I mora dy luledielli
Mbi varr ia vendosa
Ato nuk e duruan dhimbjen
Pranë nurit të saj u veniten
Më thanë
Ka vdekur Mimoza
Unë nuk qava.
Më thanë
Sot bëhet varrimi
I mora dy luledielli
Mbi varr ia vendosa
Ato nuk e duruan dhimbjen
Pranë nurit të saj u veniten
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
LOTËT
(Motrës, Rukijes)
Dy zogj
M’i qëndise në bluzën e bardhë
Që ta kam jetën me këngë
Këngën ma dogji loti për ty
Jemi ndarë pa lamtumirë
Motër
S’e prita se këputen
Buzëqeshjet tona
Kur të fashit dhimbja
Loti
Moj motër
M’u bë krua i shterur
Për ylberin e ri.
(Motrës, Rukijes)
Dy zogj
M’i qëndise në bluzën e bardhë
Që ta kam jetën me këngë
Këngën ma dogji loti për ty
Jemi ndarë pa lamtumirë
Motër
S’e prita se këputen
Buzëqeshjet tona
Kur të fashit dhimbja
Loti
Moj motër
M’u bë krua i shterur
Për ylberin e ri.
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
TESTAMENT
Ndizen flakë yje e vetëtima
Është koha e zjarreve
Nata s’ka besë, ditën gjarpinj nëpër këmbë
Është ky shpirt kamikazësh për liri
Sot o kurrë ta ruajmë gjeografinë e tokës.
Sa herë shoh kullën e gurit në flakë e di që
I yni është dielli dhe toka e varret
Malet digjen historia prush bëhet
Emri shqiptar e Shqipëri të jetojnë.
Amanet
Malet janë djepa e varre për shqipet
Armët na i ruajnë sytë nga thikat,
Nënë moj, sa pak ke jetuar në dritë
E toka Arbërore – gjak i shprishur shekujve
Trimat dëshmorë vdesin duke kënduar për të
Ndizen flakë yje e vetëtima
Është koha e zjarreve
Nata s’ka besë, ditën gjarpinj nëpër këmbë
Është ky shpirt kamikazësh për liri
Sot o kurrë ta ruajmë gjeografinë e tokës.
Sa herë shoh kullën e gurit në flakë e di që
I yni është dielli dhe toka e varret
Malet digjen historia prush bëhet
Emri shqiptar e Shqipëri të jetojnë.
Amanet
Malet janë djepa e varre për shqipet
Armët na i ruajnë sytë nga thikat,
Nënë moj, sa pak ke jetuar në dritë
E toka Arbërore – gjak i shprishur shekujve
Trimat dëshmorë vdesin duke kënduar për të
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
NUK E NËNSHKRUAJ
(Poetit Din Mehmeti)
A mos po lëkundet
Barka nëpër valë deti
Apo vorbulla e gjakut
Të çoj peshë pas dritës
Ka kohë që s`të pashë poet
As në Grykë të Rugovës
As te Drini i Bardhë
Shkrimtarët mërgimtarë të presin
Ta lexosh deri në agim
Librin “Fatin tim nuk e nënshkruaj”
Nuk e humb betejën:
Më jep pushkën pa rrip
Për rekuizitë në muzeun e vjetër
Pallton e grisur furtunave
Pendën e rilindur vargjeve
Mozaikun e rrudhave ballit
Si hartë e atdheut të plagosur.
Më pendë u bëre
Arkeolog i hirit
I dheut, i gurit, i varreve
I lavdisë, i diellit....
Te vargu yt
E takova dashurinë për vashën
Plagët dhe dhimbjen
Prushin dhe zjarrin në kulla
Malet dhe krismat e Lirisë.
“Jam pakëz i përbuzur nga dielli “...D.M.
Pakëz i kërrusur-por shkëmb
Pakëz i përgjakur në shtegun e dritës
Pakëz i thyer -por vertikalisht drejt
Pakëz i hidhëruar në heshtjen e pendës
Nesër kthehu me dallëndyshet
E stinës së bukur- pranverës se re.
Dhe të lutem shumë të lutem
Asgjë mos nënshkruaj
O Din Mehmeti
(Poetit Din Mehmeti)
A mos po lëkundet
Barka nëpër valë deti
Apo vorbulla e gjakut
Të çoj peshë pas dritës
Ka kohë që s`të pashë poet
As në Grykë të Rugovës
As te Drini i Bardhë
Shkrimtarët mërgimtarë të presin
Ta lexosh deri në agim
Librin “Fatin tim nuk e nënshkruaj”
Nuk e humb betejën:
Më jep pushkën pa rrip
Për rekuizitë në muzeun e vjetër
Pallton e grisur furtunave
Pendën e rilindur vargjeve
Mozaikun e rrudhave ballit
Si hartë e atdheut të plagosur.
Më pendë u bëre
Arkeolog i hirit
I dheut, i gurit, i varreve
I lavdisë, i diellit....
Te vargu yt
E takova dashurinë për vashën
Plagët dhe dhimbjen
Prushin dhe zjarrin në kulla
Malet dhe krismat e Lirisë.
“Jam pakëz i përbuzur nga dielli “...D.M.
Pakëz i kërrusur-por shkëmb
Pakëz i përgjakur në shtegun e dritës
Pakëz i thyer -por vertikalisht drejt
Pakëz i hidhëruar në heshtjen e pendës
Nesër kthehu me dallëndyshet
E stinës së bukur- pranverës se re.
Dhe të lutem shumë të lutem
Asgjë mos nënshkruaj
O Din Mehmeti
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
POEZIA E SHKRUMBUAR
Mos ia prek asnjë shkronjë
Nga loti le të fiket flaka
Që e shkrumbon vargun
Vasha nuk e di ku mbeti
Vargjet e dashurisë
Si sytë i pata ruajtur
Dhe u dashurova
Kam gërmuar me thonj
Që t’i gjej hieroglifët
E shkrumbuar të vargut
Dua t’i gjej
Biografitë e engjëjve
Dhe urrejtjet e djajve
Në kthimin e dallëndysheve
U dashurua poezia e dashurisë
Mos ia prek asnjë shkronjë
Nga loti le të fiket flaka
Që e shkrumbon vargun
Vasha nuk e di ku mbeti
Vargjet e dashurisë
Si sytë i pata ruajtur
Dhe u dashurova
Kam gërmuar me thonj
Që t’i gjej hieroglifët
E shkrumbuar të vargut
Dua t’i gjej
Biografitë e engjëjve
Dhe urrejtjet e djajve
Në kthimin e dallëndysheve
U dashurua poezia e dashurisë
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
I KËRKOVA
I kërkova
Në Untergrupenbach
Jusufi Kadriu e Bardhoshi
Në pikë dite
Bënin një sy gjumë
Nën diellin e agimeve te reja
Pranë luleve të këputura në erë
Vrapova nëpër Bruksel
Në udhëkryqin e përgjakur.
Kurrë s’e takova Enver Hadrin
Në Munih
Eca e eca
Xheva e Fehmi Lladrovci
Atje nën diell pushonin
Deri në betejën e re.
Në Gjenevë
Agimi i agimeve të reja
La brushat mbi pikturë
Mori çekanin
Për t’i thyer gurin kufirit
Siç kishin bërë moteve
Trimat e dheut
Burrat e vatanit.
USHTARËVE TË LIRISË
Sa shumë dua të them
Pak më duken shkronjat
E alfabetit djegur nëpër arka.
Kam mbledhë
Pentagramin e gjatë
Deri rrëzë diellit
Më duket se jam memec
Sa shumë dua t’ju përqafoj
Në lapidar kur i puth gurët
Ushtarë të lirisë
Nuk është kjo kënga ime e parë
As fundi i flakadanëve që digjen
Tani e kemi lirinë
Dhe nuk na censurohet më
Himni BESA- BESË
I kërkova
Në Untergrupenbach
Jusufi Kadriu e Bardhoshi
Në pikë dite
Bënin një sy gjumë
Nën diellin e agimeve te reja
Pranë luleve të këputura në erë
Vrapova nëpër Bruksel
Në udhëkryqin e përgjakur.
Kurrë s’e takova Enver Hadrin
Në Munih
Eca e eca
Xheva e Fehmi Lladrovci
Atje nën diell pushonin
Deri në betejën e re.
Në Gjenevë
Agimi i agimeve të reja
La brushat mbi pikturë
Mori çekanin
Për t’i thyer gurin kufirit
Siç kishin bërë moteve
Trimat e dheut
Burrat e vatanit.
USHTARËVE TË LIRISË
Sa shumë dua të them
Pak më duken shkronjat
E alfabetit djegur nëpër arka.
Kam mbledhë
Pentagramin e gjatë
Deri rrëzë diellit
Më duket se jam memec
Sa shumë dua t’ju përqafoj
Në lapidar kur i puth gurët
Ushtarë të lirisë
Nuk është kjo kënga ime e parë
As fundi i flakadanëve që digjen
Tani e kemi lirinë
Dhe nuk na censurohet më
Himni BESA- BESË
Re: Poeti ynë LIMAN ZOGAJ
ZOGJTË E LIRISË
Mëmë Shqipëri
Kosovë ta ruajmë
Dheun shkëmbin diellin
Ta bëjmë betimin
Sepse jemi shqiptarë
Nëpër flakë e nëpër zjarre
Gjithmonë të gjallë
Kurrë të vrarë
Mëmë Shqipëri
Kosovë ta ruajmë
Dheun shkëmbin diellin
Ta bëjmë betimin
Sepse jemi shqiptarë
Nëpër flakë e nëpër zjarre
Gjithmonë të gjallë
Kurrë të vrarë
Faqja 1 e 4 • 1, 2, 3, 4
Faqja 1 e 4
Drejtat e ktij Forumit:
Ju nuk mund ti përgjigjeni temave të këtij forumi
|
|